Τόπος/Μνήμη - Place/Memory, Photography Exhibition 2018

Place Memory 2018 «ΤΟΠΟΣ / ΜΝΗΜΗ».
Το Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και η επιμελήτρια της έκθεσης Αλέκα Τσιρώνη σας προσκαλούν στην ανοικτή ξενάγηση της έκθεσης «Τόπος / Μνήμη», που θα γίνει την Δευτέρα, 23/04/2018, στις 8 το βράδυ, στην Tabya (Κ. Μελενίκου 14Γ, Θεσσαλονίκη).

Συμμετέχουν οι Έλληνες φωτογράφοι (μέλη του Φ.Κ.Θ.) Λευτέρης Μικρός, Νίκος Πρίπορας, Άννυ Βλαχοπούλου, Τζένη Ντόκου, Μένη Σεϊρίδου / Έλσα Τζιάνα (οι οποίοι θα είναι παρόντες κατά την ξενάγηση) και οι Βούλγαροι φωτογράφοι Nadezhda Pavlova, Dimo Dimov, Nikola Mihov και Timohir Stoyanov.
Επιμέλεια: Αλέκα Τσιρώνη (φωτογράφος) και Nadezhda Pavlova (φωτογράφος/επιμελήτρια).
Επικοινωνία/πληροφορίες: Αλέκα Τσιρώνη, 6976947275.

Στο πλαίσιο της διοργάνωσης
’Aspects of Balkan Photography -2018′

(Σχεδιασμός αφίσας: Μαρία Μικρού)

http://fkth.gr/el/topos-mnimi

Το Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με την Nadezhda Pavlova (Βουλγαρία, Φωτογράφος/Επιμελήτρια), παρουσιάζει την ομαδική έκθεση φωτογραφίας με τίτλο: “Τόπος / Μνήμη”, στην "Τάμπια" (Κ. Μελενίκου 14Γ, Θεσσαλονίκη), από 11/04/2018 μέχρι 29/04/2018.

Η έννοια του τόπου, μέσα από την διεργασία της μνήμης, φαίνεται ότι χάνει τον υλικό, κυριολεκτικό της χαρακτήρα, που μάλλον λειτουργεί ως πρόσχημα. Εξελίσσεται σε μία νοητική κατασκευή, της οποίας το πραγματικό στοιχείο έχει μικρή σημασία και μάλλον αποτελεί την αφορμή για την κατασκευή «τόπων».

Άλλοτε ο τόπος, με το πολιτικό φορτίο που φέρει, αποτελεί αντικείμενο κριτικής της τρέχουσας αισθητικής περί «υψηλού» (Νίκος Πρίπορας). Ή καλείται να αφηγηθεί μία προσωπική ιστορία ή κατάσταση, της οποίας η ακρίβεια μπορεί να είναι κυριολεκτική ή αμφισβητήσιμη (Λευτέρης Μικρός). Ο κατασκευασμένος τόπος μπορεί να αποτελεί το πρόσχημα για την ανάκληση της μνήμης προσφιλών μας προσώπων και μιας ολόκληρης εποχής, ανεπιστρεπτί χαμένης (Τζένη Ντόκου). Και, ακόμη, ο τόπος μπορεί να στεγάσει αυτό που η επιθυμία μας ονοματίζει ως μνήμη ανάπαυλας και ξενοιασιάς (Μένη Σεϊρίδου / Έλσα Τζιάνα). Επίσης, η φωτογραφία έχει την ικανότητα, μέσα από την αποσπασματικότητα, να νοηματοδοτήσει το χωρικό περιβάλλον της πατρώας οικίας (Άννυ Βλαχοπούλου). Σε κάθε περίπτωση, η διαβλητή ιδιότητα της ακρίβειας της μνήμης μας είναι αυτή που, τελικά, κατασκευάζει την έννοια του «τόπου», παρά το αντίθετο.
(Αλέκα Τσιρώνη, φωτογράφος)

Αυτή η έκθεση αφορά στους τόπους. Αντιπροσωπεύει τη μνήμη των τόπων, που βιώνουν τα ανθρώπινα όντα στη διάρκεια του χρόνου και το πώς αυτή η μνήμη διαμορφώνει τα προσωπικά μας συναισθήματα και κοσμοθεωρίες . Ως σωματικά υποκείμενα, έχουμε αναγκαστικά μια σχέση με τα μέρη που μας περιβάλλουν. Σε κάθε δεδομένη στιγμή, βρισκόμαστε σε ένα μέρος, είτε σε διάδρομους των πανεπιστημίων, είτε σε αεροπλάνα, είτε χαμένοι στο δάσος τη νύχτα. Με την πάροδο του χρόνου, οι τόποι αυτοί ορίζουν και δομούν την αίσθηση του εαυτού μας σε τέτοιο βαθμό, ώστε η μετακίνηση να έχει δραματικό αντίκτυπο στην αντίληψή μας για το ποιοι είμαστε, μέχρι και να μας αφήσουν με την αίσθηση ότι είμαστε άστεγοι στον κόσμο. Όμοια, οι αναμνήσεις που αποκτάμε από τους τόπους που κατοικούμε αποκτούν μια αξία που είναι και ανυπολόγιστη όσο και ζωτική. Χωρίς τη μνήμη των τόπων, η ίδια η μνήμη δεν θα έπαιζε πλέον κάποιο ρόλο στη συνειδητή ζωή μας. Ο τόπος βρίσκεται στον πυρήνα όχι μόνο του ποιοι είμαστε, αλλά και της κουλτούρας στην οποία βρισκόμαστε.

Η συλλογή φωτογραφιών των Βούλγαρων συμμετεχόντων κινείται μεταξύ ενός τρισδιάστατου χώρου, που ορίζεται από τους άξονες του τόπου, της μνήμης και του χρόνου. Μνήμες του παρελθόντος που θέλουμε να ξεχάσουμε συναντιούνται με τις αναμνήσεις των χρόνων που θέλουμε να διατηρήσουμε, να προχωρήσουμε μέσα από την παρούσα αναζήτηση για το παρελθόν και τελικά να εισχωρήσουμε στο μέλλον, μετατρεπόμενες διαρκώς σε παρελθόν. Η σειρά "Η οικογένεια του Stoyanov" από το Imaginary Archive αντιπροσωπεύει προσωπικές οικογενειακές μνήμες από το λίκνο στον τάφο. Μνήμες που κανείς δεν θέλει να ξεχάσει. Στη σειρά του "Ξεχάστε το παρελθόν σας" ο Νίκολα Μίχοφ επικεντρώνεται σε διάσημα μνημεία της σοσιαλιστικής εποχής μας. Εποχές που σκοπεύουμε να ξεχάσουμε γρήγορα και να αφήσουμε στην καταστροφή τις φυσικές αναπαραστάσεις τους. Το σύγχρονο αστικό τοπίο όπου η κατανάλωση έχει ανέλθει σε λατρεία και οι διαφημιστικές πινακίδες είναι τα σύγχρονα τοτέμ, οπτικοποιείται από την Nadezhda Pavlova στη σειρά "Portals". Έρχεται με μια εναλλακτική χρήση της πινακίδας ως πύλη εξόδου στο παρελθόν. Στη σειρά "Dust" του Dimo Dimov το μέλλον σιγά σιγά αλλά με σιγουριά εγκαθίσταται στη σκόνη και ο επιζών προσπαθεί με φρενίτιδα να διατηρήσει θραύσματα και να δημιουργήσει αναμνήσεις από αυτό.
(Nadezhda Pavlova, Φωτογράφος/επιμελήτρια)